🐹 Odpowiedź Na Skargę Pacjenta Wzór

Odpowiedź na skargę na urzędnika czy pracownika socjalnego musi uwzględniać: opis sposobu, w jaki skarga została załatwiona, uzasadnienie faktyczne i prawne podjętych decyzji, podpis osoby upoważnionej do załatwienia skargi. Otrzymanie odpowiedzi na skargę nie musi zamykać jednak całej sprawy. Skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi. § 2. Organ, o którym mowa w § 1, przekazuje skargę sądowi wraz z kompletnymi i uporządkowanymi aktami sprawy i odpowiedzią na skargę w terminie trzydziestu dni od Niektóre opinie albo orzeczenia wydawane przez lekarza mogą mieć wpływ na Twoje prawa lub obowiązki wynikające z obowiązujących przepisów. Przykładem takiej opinii/orzeczenia może być zaświadczenie o braku przeciwwskazań do korzystania z określonego rodzaju świadczeń zdrowotnych w uzdrowisku czy orzeczenie o istnieniu Skargę możesz złożyć osobiście lub pisemnie. Zawsze możesz także żądać pisemnego potwierdzenia przyjęcia skargi. Ważne! Skarga, która nie zawiera imienia i nazwiska oraz adresu osoby, która ją wniosła, nie zostanie rozpatrzona. Odpowiedź powinieneś otrzymać w ciągu 30 dni od daty wpływu skargi do Samodzielnego Skargę do sądu administracyjnego wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi. § 1a. Skargę w formie dokumentu elektronicznego wnosi się do elektronicznej skrzynki podawczej tego organu. Przepis art. 49a stosuje się odpowiednio. Odpowiedź Rzecznika Praw Pacjenta. W odpowiedzi RPP przedstawił stanowisko, że prawa pacjenta, o których mowa w ustawie z 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta, nie są tożsame z prawami osób pozbawionych wolności bądź tymczasowo aresztowanych. Uwaga! Kalendarz szczepień jest komunikatem i nie jest źródłem obowiązujących prawnie terminów szczepień. Jest nim link>>> Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 18 sierpnia 2011 r., które przewiduje wykonanie obowiązkowych szczepień w określonych przedziałach wiekowych do 19 roku życia. Krok: wniesienie odpowiedzi na skargę. Wnosząc odpowiedź na skargę strona przeciwna może kwestionować dopuszczalność wniesionej skargi lub zasadność skargi, w tym wskazywać na oczywistą bezzasadność skargi jako podstawę odmowy przyjęcia jej do rozpoznania przez Sąd Najwyższy (art. 424 9 k.p.c.), prezentując Sądowi Pismo musi sporządzić specjalista, taki jak adwokat, radca prawny czy doradca podatkowy. W przypadku braku środków na taką pomoc petent może wystąpić z wnioskiem o przyznanie pełnomocnika do WSA. Na koniec. Skargę do wojewódzkiego sądu administracyjnego wnosi się po wyczerpaniu środków zaskarżenia przed organem właściwym. nFtJY. Petycje. Informacje o sposobie przyjmowania i rozpatrywania skarg, wniosków i petycji Każdy obywatel ma prawo złożyć skargę wniosek lub petycję. Zarówno złożenie skargi, wniosku czy też petycji jest wolne od opłat. O tym, czy pismo jest skargą, wnioskiem, petycją decyduje treść żądania, a nie jego forma. Skarga może dotyczyć w szczególności zaniedbania lub nienależytego wykonywania zadań przez Rzecznika Praw Pacjenta lub pracowników Biura Rzecznika Praw Pacjenta. Może dotyczyć także naruszenia praworządności, przewlekłego lub biurokratycznego prowadzenia spraw. Wniosek może dotyczyć ulepszenia organizacji i poprawy funkcjonowania Biura Rzecznika Praw Pacjenta, wzmocnienia praworządności, zapobiegania nadużyciom. Może dotyczyć także lepszego zaspakajana potrzeb oraz z efektywniejszego wykonywania zadań przez Rzecznika Praw Pacjenta. Petycją może być żądanie, w szczególności, zmiany przepisów prawa, podjęcia rozstrzygnięcia lub innego działania w sprawie dotyczącej podmiotu wnoszącego petycję. Może dotyczyć także życia zbiorowego lub wartości wymagających ochrony w imię dobra wspólnego, mieszczących się w zakresie zadań i kompetencji Rzecznika Praw Pacjenta. Skargi, wnioski i petycje można składać: • pisemnie na adres: Biuro Rzecznika Praw Pacjenta ul. Młynarska 46 01-171 Warszawa • pocztą elektroniczną na adres: kancelaria@ • poprzez ePUAP (Adres skrzynki ePUAP: /RzPP/skrytka) • faksem pod nr (22) 506-50-64 • osobiście w siedzibie Biura Rzecznika Praw Pacjenta. Skargi i wnioski można składać także ustnie do protokołu, sporządzanego w czasie spotkania z pracownikiem Biura Rzecznika Praw Pacjenta. Przyjęcia interesantów w sprawach skarg i wniosków odbywają się w siedzibie Biura: • w poniedziałki w godz. • od wtorku do piątku w godz. W każdy wtorek, w godzinach od do obywateli w sprawie skarg i wniosków przyjmuje Rzecznik Praw Pacjenta lub osoba przez niego wyznaczona. W celu rezerwacji terminu, wnioski z prośbą o spotkanie z Rzecznikiem, należy składać za pośrednictwem poczty tradycyjnej, poczty elektronicznej, ePUAPU bądź osobiście. Skargi, wnioski i petycje, które nie zawierają imienia i nazwiska (anonimy) oraz adresu do korespondencji nie są rozpatrywane. Bez odpowiedzi pozostanie również korespondencja, która jest ponawiana w sprawach, już rozpatrzonych. ?Inaczej jest jeśli nadawca przedstawi nowe fa ktylub okoliczności. Wnioskodawca , może zastrzec, że zawarte w pismach dane osobowe nie powinny być przekazywane innym organom administracji. Złożenie skargi, wniosku lub petycji nie może wiązać się z jakimikolwiek negatywnymi konsekwencjami dla składającego. Informacja dla osób z trudnościami w komunikowaniu się Kontakt z pracownikiem Biura Rzecznika Praw Pacjenta jest możliwy za pośrednictwem: • osoby przybranej do pomocy lub poprzez zamówienie nieodpłatnej usługi tłumaczeniowej (PJM – Polski System Języka Migowego, SJM - System Języka Migowego, SKOGN - Sposób komunikowania się osób głuchoniewidomych), które prosimy zgłosić co najmniej trzy dni robocze przed planowaną wizytą. więcej informacji w zakładce Kontakt dla osób z trudnościami w komunikowaniu się • połączenie online z tłumaczem języka migowego - na stronie Biura Rzecznika Praw Pacjenta zamieściliśmy banner, po kliknięciu którego użytkownik połączy się z tłumaczem języka migowego. Tłumacz po wysłuchaniu problemu osoby dzwoniącej skontaktuje się z pracownikiem Biura aby otrzymać odpowiedź oraz przekazać te informacji osobie potrzebującej pomocy. Tłumacz online pozostaje do dyspozycji interesantów od poniedziałku do piątku między godziną 8:00 a 18:00. • adres mailowy: kancelaria@ • numer fax.: (22) 506 - 50 - 64 Informacja dla osób z niepełnosprawnością ruchową Biuro Rzecznika Praw Pacjenta z siedzibą przy ul. Młynarskiej 46 w Warszawie dostosowane jest dla osób z niepełnosprawnością ruchową (poruszających się na wózkach inwalidzkich). Przyjmowanie i rozpatrywanie skarg, wniosków i petycji odbywa się zgodnie z przepisami prawa. Skargę lub wniosek rozpatrujemy bez zbędnej zwłoki, nie później jednak niż w ciągu miesiąca. Petycję rozpatrujemy bez zbędnej zwłoki, jednak nie później niż w terminie 3 miesięcy od dnia jej złożenia. W przypadku wystąpienia okoliczności uniemożliwiających rozpatrzenie petycji w terminie 3 miesięcy, ulega on przedłużeniu, nie dłużej jednak niż o 3 miesiące. Do koordynowania rozpatrywania skarg, wniosków i petycji kierowanych do Rzecznika Praw Pacjenta wyznaczony jest Departament Organizacyjno-Administracyjny. Podstawa prawna. Kodeks postępowania administracyjnego – Dział VIII (Skargi i wnioski) Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 8 stycznia 2002 r. w sprawie organizacji przyjmowania i rozpatrywania skarg i wniosków. Ustawa z dnia 11 lipca 2014 r. o petycjach (Dz. U. poz. 1195). Informacje dotyczące przetwarzania danych osobowych Administratorem danych osobowych przekazanych w związku ze złożeniem skargi, wniosku lub petycji jest Rzecznik Praw Pacjenta, ul. Młynarska 46, 01-171 Warszawa. Dane osobowe będą przetwarzane w celu rozpatrzenia skargi, wniosku lub petycji a także w celu archiwizacji zgromadzonej dokumentacji, na podstawie art. 6 ust. 1 lit. c rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (Dz. Urz. UE L 119 z str. 1). W Biurze Rzecznika Praw Pacjenta wyznaczono inspektora ochrony danych. Z inspektorem można kontaktować się we wszystkich sprawach związanych z przetwarzaniem Twoich danych osobowych przez Rzecznika Praw Pacjenta za pośrednictwem: poczty elektronicznej: iodo@ platformy ePUAP: /RzPP/skrytka pisemnie na wskazany wyżej adres administratora. Dane nie są przekazywane innym podmiotom za wyjątkiem podmiotów świadczących usługi na rzecz Biura Rzecznika Praw Pacjenta na podstawie odrębnych umów, którym powierzono przetwarzanie danych osobowych zgodnie z przepisami prawa oraz podmiotów uprawnionych do ich uzyskania na podstawie odpowiednich przepisów prawa. Każda osoba, której dane dotyczą, ma prawo dostępu do treści swoich danych, prawo ich sprostowania oraz żądania ograniczenia przetwarzania. Dane osobowe zawarte w rozpatrywanych skargach, wnioskach lub petycjach będą przechowywane wieczyście. Dokumentacja, w której się znajdują, stanowi bowiem materiał archiwalny wchodzący do narodowego zasobu archiwalnego, przechowywany wieczyście przez właściwe archiwum państwowe. Jeżeli Rzecznik Praw Pacjenta nie jest organem właściwym do rozpatrzenia skargi lub wniosku i przekaże je organowi właściwemu, dokumentacja będzie przechowywana przez minimum 5 lat. Masz prawo wniesienia skargi do Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych, jeżeli uznasz, że przetwarzanie dotyczących Twoich danych osobowych narusza przepisy Rozporządzenia o ochronie danych osobowych z dnia 27 kwietnia 2016 r. Podanie danych osobowych w zakresie niezbędnym do realizacji wskazanych celów wynika z ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego, ustawy z dnia 11 lipca 2014 r. o petycjach oraz ustawy z dnia 14 lipca 1983 r. o narodowym zasobie archiwalnym i archiwach. Nieprzekazanie danych może skutkować brakiem możliwości rozpatrzenia sprawy. Pozwana nie zachowała ustawowego terminu do wniesienia skargi i z tego względu skarga powinna zostać odrzucona. Termin do wniesienie skargi o wznowieniu postępowania wynosi trzy miesiące. Poznań, dnia 26 April 2017 roku………………………………………………………………………………………………….Odpowiedź na skargę o wznowienie postępowania …………………………………………………………………………………………………. w sprawie:AAA spółka z ograniczoną odpowiedzialnością Kielce Sp. K. zast. przez. adw.:Tomasza GrzybkowskiegoGrzybkowski Guzek Jackowski, Adwokacka Spółka Partnerska61-762 Poznań, ul. Dominikańska 3e-mail: kancelaria@ c/aŁukasz (...), Wioletta (...) Sygn. akt I AAA…………………………………………………………………………………………………. I Wydział CywilnySądu Okręgowego w Poznaniuul. Hejmowskiego 261-736 Poznań ………………………………………………………………………………………………….Osnowa pisma………………………………………………………………………………………………….W imieniu powódki, z powołaniem się na załączone pełnomocnictwo do reprezentowania w tej sprawie, w odpowiedzi na pismo Sądu z dnia 10 lutego 2017 roku wnoszę o: ………………………………………………………………………………………………….I. odrzucenie skargi na wznowienie postępowania z dnia 5 grudnia 2016 roku jako wniesionej po upływie przepisanego terminu, II. przeprowadzenie dowodów wnioskowanych w uzasadnieniu niniejszego pisma na fakty tam powołane, III. zasądzenie od pozwanych na rzecz powódki kosztów postępowania według norm przepisanych. …………………………………………………………………………………………………. Uzasadnienie………………………………………………………………………………………………….I. Przekroczenie terminu do wniesienia skargi na wznowienie postępowaniaII. Brak powołanie się na fałszerstwo w toku postępowania o zapłatę………………………………………………………………………………………………….I. Przekroczenie terminu do wniesienia skargi na wznowienie postępowaniaZgodnie z art. 407 § 1 kpc trzymiesięczny termin do wniesienia skargi o wznowienie postępowania liczy się od dnia, w którym strona dowiedziała się o podstawie wznowienia. Pozwana nie zachowała ustawowego terminu do wniesienia skargi i z tego względu skarga powinna zostać odrzucona. Pozwana podnosi, że o podstawie do wniesienia skargi, tj. o tym, że na wekslu, na podstawie którego został wydany zaskarżany nakaz zapłaty wydany przez Sąd Okręgowy w Poznaniu z dnia 10 września 2012 roku w sprawie o sygn. akt I BBB, widnieje podrobiony podpis, dowiedziała się dopiero w dniu 26 września 2016 roku, tj. w chwili doręczenia jej kopi opinii biegłego pismoznawcy, stwierdzającej ten fakt. Twierdzenie to jest bezpodstawne, a co najmniej nader niewiarygodne. Po pierwsze podpis osoby fizycznej jest wysoce zindywidualizowanym znakiem graficznym. Z tego powodu może one pełnić kluczowe funkcje przewidziane przez przepisy prawa cywilnego, a związane m. in. z zachowaniem formy pisemnej czynności prawnej. Z twierdzeń przedstawionych przez pozwaną wynika, że była ona w stanie zorientować się, że jej podpis widniejący na ww. wekslu został podrobiony dopiero po zapoznaniu się z opinią biegłego. Stanowisko takie stoi w sprzeczności z elementarną wiedzą i doświadczeniem życiowym. Rozpoznanie własnego podpisu nie wymaga wiadomości specjalnych. Każda dorosła osoba, o ile jej zdolność postrzegania rzeczywistości nie jest znacznie ograniczona przez niepełnosprawność lub zaburzenia innego rodzaju, powinna być w stanie rozpoznać własny podpis, szczególnie jeśli, tak jak powódka, funkcjonowała w obrocie gospodarczym. Co więcej podpis widniejący na wekslu i podpis porównawczy pozwanej, znajdujący się w powołanej przez nią opinii biegłego, różnią się w takim stopniu, że już pobieżna ich analiza może wskazywać na to, że nie zostały sporządzone przez tę samą osobę. Po drugie pozwana wskazuje, że składając zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa sfałszowania podpisu na wekslu nie miała świadomości, że podpis faktycznie jest sfałszowany, a uczyniła to jedyne chcąc bronić się przed postępowaniem egzekucyjnym. Powyższe twierdzenia pozwanej są mało wiarygodne. Jeśli uznać ich prawdziwość należy przyjąć jednocześnie, że w sprawie niniejszej doszło do wysoce nieprawdopodobnej koincydencji i pozwana jedynie zupełnie przypadkowo zainicjowała postępowania, w rezultacie którego doszło do wykrycia fałszerstwa. Dużo bardziej prawdopodobne jest to, że pozwana miała świadomość tego faktu już w chwili składnia zawiadomienia o możliwości popełnienia przestępstwa. Dowód: akta postępowania przygotowawczego prowadzonego przez Prokuraturę Okręgową w Zamościu, sygn. akt PO CCC, na fakt istnienia wiedzy pozwanej o sfałszowanym podpisie w chwili złożenia zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa oraz czasu, w którym pozwana zawiadomienie to złożyła. Na marginesie zauważyć można także, że jeśli przyjąć twierdzenie pozwanej o złożeniu zawiadomienia o przestępstwie jedynie w celu zapobieżenia egzekucji, a bez faktycznej świadomości jego dokonania, za prawdziwe, to zachowanie pozwanej należałoby zakwalifikować jako czyn zabroniony określony w art. 238 kk, tj. zawiadomienie o przestępstwie niepopełnionym. Mając na względzie powyższe uznać należy, że pozwana nie zachowała trzymiesięcznego terminu do złożenia skargi o wznowienie postępowania. Zgodnie bowiem ze stanowiskiem Sądu Najwyższego „dowiedzenie się o podstawie wznowienia”, w rozumieniu art. 407 § 1 KPC oznacza dowiedzenie się o okolicznościach uprawdopodobniających podstawę wznowienia, nie chodzi zatem o uzyskanie pewności co do faktu podrobienia czy przerobienia dokumentu, lecz o dowiedzenie się, że prawdopodobne, wiarygodne jest, iż nastąpiło fałszerstwo1. Wobec całokształtu okoliczności niniejszej sprawy uznać należy, że powódka świadoma była faktu fałszerstwa co najmniej w chwili zawiadomienia o popełnieniu przestępstwa, tj. najpóźniej w lipcu 2016 roku. Tym samym, zgodnie z art. 410 § 1 kpc skarga pozwanej powinna zostać odrzucona.………………………………………………………………………………………………….II. Brak powołania się na fałszerstwo w toku postępowania o zapłatęZgodnie z orzecznictwem Sądu Najwyższego skarga o wznowienie postępowania na podstawie art. 403 § 1 pkt 1 kpc jest dopuszczalna tylko wówczas, gdy strona nie mogła z przyczyn faktycznych lub prawnych uzyskać uwzględnienia danego zarzutu w drodze zwyczajnego środka zaskarżenia przy czym przeszkodą taką może być jedynie okoliczność, która obiektywnie uniemożliwia stronie korzystanie z konkretnego środka obrony2. Powódka w toku postępowania pod sygn. akt BBB zakończonego wydaniem przez Sąd Okręgowy w Poznaniu nakazu zapłaty z dnia 10 września 2012 roku nie powołała się na fakt sfałszowanie podpisu na wekslu, pomimo tego, że miała taką możliwość, czemu zresztą nie zaprzecza w skardze z dnia 5 grudnia 2016 roku. Co więcej pozwana w ogóle nie kwestionowała zasadności nakazu zapłaty w toku ww. postępowania. Dowód: akta postępowania BBB prowadzonego przed Sądem Okręgowym w Poznaniu na fakt braku powołania się przez pozwaną na sfałszowanie jej podpisu na wekslu. Pozwana inicjując niniejsze postępowania zmierza zatem do osiągnięcia skutków, które mogła osiągnąć już wcześniej, korzystając z przysługujących jej uprawnień procesowych. Obecne działania pozwanej mają prowadzić do uchylania skutków jej biernej postawy w toku postępowania o zapłatę, to zaś nie znajduje uzasadnienia w aksjologii procedury cywilnej. Nie ma żadnych powodów, dla których powódka miałaby ponosić negatywne konsekwencje (chociażby w postaci utraty środków finansowych poniesionych przez nią w związku ze wszczęciem egzekucji przeciwko pozwanej) z jednej strony pasywnej postawy pozwanej w toku postępowania o zapłatę, z drugiej zaś jej spóźnionej rekcji w postaci złożenia skargi o wznowienie postępowania. Mając na względzie wyjątkowy charakter instytucji wznowienia postępowania oraz przedstawione wyżej okoliczności skarga pozwanej winna zostać odrzucona. ………………………………………………………………………………………………….Oświadczam, że odpis pisma wraz z załącznikami został nadany przesyłką poleconą pełnomocnikowi pozwanej na adres: adw. Przemysław Rosati, Kancelaria Adwokacka, ul. Grójecka 194 lok. A149, 02-390 Warszawa. /adwokat Tomasz Grzybkowski/………………………………………………………………………………………………….Załączniki1. pełnomocnictwo wraz z dowodem uiszczenia opłaty skarbowej w kwocie 17,00 złotych,2. odpis KRS powódki,3. cztery odpisy pisma. 1Postanowienie Sądu Najwyższego - Izba Cywilna z dnia 16 maja 2008 roku, sygn. akt III, Legalis 2Orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 6 stycznia 1961 r. I CR (OSPiKA 1960, poz. 316) Warunki formalne skargi na orzeczenie KIO oraz odpowiedzi na skargę wraz z wzorami pism Kwiecień 20, 2014 Wydanie orzeczenie przez Krajową Izbę Odwoławczą w postępowaniu odwoławczym nie musi być ostatnią czynnością podjętą w ramach przysługujących środków ochrony prawnej przewidzianych przepisami ustawy prawo zamówień publicznych (dalej Pzp). Zgodnie z treścią art. 198a ust. 1 Pzp na orzeczenie KIO stronom oraz uczestnikom postępowania odwoławczego przysługuje skarga do sądu. Art. 198b wskazuje, że skargę należy wnieść do sądu okręgowego właściwego dla siedziby albo miejsca zamieszkania zamawiającego za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławczej (nie należy mylić z Prezesem UZP) w terminie 7 dni od dnia doręczenia orzeczenia Izby, przesyłając jednocześnie jej odpis przeciwnikowi skargi. Złożenie skargi w placówce pocztowej operatora wyznaczonego w rozumieniu ustawy Prawo pocztowe jest równoznaczne z jej wniesieniem. Zgodnie z treścią sentencji wyroku sądu okręgowego w Szczecinie z dnia 6 marca 2012 r., sygn.. VIII Ga 65/12, „doręczenie skargi błędnie stronie, zamiast jej pełnomocnikowi, należy kwalifikować – zważywszy na ratio legis uregulowania przyjętego w art. 198b ust. 2 – jako brak formalny skargi, podlegający uzupełnieniu w trybie art. 130 § 1 w zw. z art. 198a ust. 2 W ferworze walki strony skupiają uwagę zazwyczaj na argumentacji swojego stanowiska, należy jednakże zawsze mieć na uwadze inne, równie istotne aspekty sporządzanego pisma, a mianowicie warunki formalne jakie pismo powinno spełniać. Zgodnie z art. 198c Prawa zamówień publicznych, skarga powinna czynić zadość wymaganiom przewidzianym dla pisma procesowego oraz zawierać oznaczenie zaskarżonego orzeczenia, przytoczenie zarzutów, zwięzłe ich uzasadnienie, wskazanie dowodów a także wniosek o uchylenie orzeczenia lub o zmianę orzeczenia w całości lub w części. Stosowne pismo powinno zawierać: oznaczenie sądu, do którego jest skierowane, imię i nazwisko lub nazwę stron, ich przedstawicieli ustawowych i pełnomocników, oznaczenie miejsca zamieszkania lub siedziby stron, ich przedstawicieli ustawowych i pełnomocników oraz przedmiotu sporu, oznaczenie rodzaju pisma, osnowę wniosku lub oświadczenia oraz dowody na poparcie przytoczonych okoliczności, podpis strony albo jej przedstawiciela ustawowego lub pełnomocnika, wymienienie załączników. Skarga winna być podpisana przez osoby upoważnione do reprezentacji zgodnie z odpowiednimi dokumentami rejestrowymi. W przypadku podmiotów zagranicznych dokumenty te powinny być złożone w oryginałach bądź powinny być to kopie poświadczone przez notariusza za zgodność z oryginałami wraz z tłumaczeniami dokonanymi przez tłumacza przysięgłego. W przypadku podpisania skargi przez pełnomocnika należy dołączyć do niej także pełnomocnictwo. Na przywołanie zasługuje wyrok sądu okręgowego w Warszawie z dnia 15 lipca 2011 r., sygn. XXIII Ga 416/11 w którym skład orzekający wskazał, iż „dla ustalenia prawidłowego umocowania wystarczające jest pełnomocnictwo udzielone uczestnikom konsorcjum zgodnie z przepisem art. 23 ust. 2 na potrzeby postępowania odwoławczego. Zgodnie bowiem z przepisami ustawy prawo zamówień publicznych, kwestionowanie zakresu umocowania lidera konsorcjum na etapie postępowania skargowego przed Sądem prowadziłoby do przyjęcia, iż w postępowaniu skargowym występują inne podmioty niż w postępowaniu odwoławczym przed Krajową Izbą Odwoławczą.” Na temat wymogów formalnych skargi wypowiedział się Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 23 września 2004 r., sygn. akt III CZP 51/04 stwierdzając, że skarga nie musi określać wymogów wskazanych w art. 386 § 1 Kodeksu postępowania cywilnego, tzn. wystarczające jest, jeśli zawiera wniosek o zmianę, w całości lub w części, bez zaznaczania zakresu żądanej zmiany lub uchylenia. Ustawa nie rozstrzyga jednoznacznie czy wymogiem formalnym skargi jest również dołączenie do niej dowodu doręczenia skargi przeciwnikowi skargi. Artykuł 198b ust. 2 zobowiązuje wnoszącego skargę do przesłania jej odpisu przeciwnikowi, jednakże art. 198c określający wymogi formalne skargi nie wymienia wśród nich dołączenia dowodu przekazania odpisu. Powyższa kwestia stała się przedmiotem uchwały SN z dnia 8 grudnia 2005 r., III CZP 109/05 (OSNC 2006, nr 11, poz., 182) w której Sąd orzekł, że: „Niedołączenie do skargi na orzeczenie zespołu arbitrów dowodu przesłania jej przeciwnikowi jest brakiem formalnym”. Uchwała ta wprawdzie została wydana w stanie prawnym sprzed uchwalenia licznych nowelizacji nadającym przepisom ustawy dzisiejszy kształt, niemniej jednak zachowuje ona w pełni aktualność także w obowiązującym stanie prawnym. Skarga podlega opłacie Skarga podlega opłacie w wysokości określonej w art. 34 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, zgodnie z którym od skargi na orzeczenie Krajowej Izby Odwoławczej pobiera się opłatę stałą w wysokości pięciokrotności wpisu wniesionego od odwołania w sprawie, której dotyczy skarga. Jeżeli jednak dotyczy ona czynności w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego podjętych po otwarciu ofert, pobiera się opłatę stosunkową w wysokości 5 % wartości przedmiotu zamówienia w postępowaniu, którego skarga dotyczy, jednak nie więcej niż złotych. Oznacza to, że w przypadku postępowania o wartości zł wpis od skargi na orzeczenie Krajowej Izby Odwoławczej dotyczące czynności wyboru oferty najkorzystniejszej wynosił będzie zł, natomiast w postępowaniach o wartości i większej wpis wynosił będzie zł. Przywołując kwestię wysokości opłaty, jaką należy uiścić wnosząc skargę na orzeczenie KIO wskazać należy okoliczność, iż14 stycznia 2014 r. Trybunał Konstytucyjny wydał wyrok, w którym stwierdził, że art. 34 ust. 2 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych w zakresie, w jakim określa opłatę stosunkową od skargi na orzeczenie Krajowej Izby Odwoławczej przy Prezesie Urzędu Zamówień Publicznych, jest zgodny z Konstytucją (sygn. akt: SK 25/11). Przytoczony wyrok zakończył spór, który w doktrynie miał miejsce od czasu nowelizacji przepisów. Jednakowoż wskazana okoliczność nie zmienia faktu, że opłaty stałe dotyczące czynności zamawiającego dokonanych przed otwarciem ofert są niezwykle wysokie, nawet dwudziestokrotnie większe od innych opłat stałych przewidzianych w ustawie o kosztach sądowych w sprawach cywilnych. Z kolei górny poziom opłaty stosunkowej jest pięćdziesięciokrotnie wyższy od najwyższej opłaty stosunkowej (art. 13 Ustanowienie tak wysokich opłat nie znajduje uzasadnienia i może być odbierane jako ograniczenie prawa do sądu. Dokonując oceny wysokości opłat od skargi na orzeczenie Krajowej Izby Odwoławczej nie można pomijać faktu, iż Izba nie jest sądem a ustanowienie takich opłat utrudnia faktyczne sprawowanie kontroli sądowej nad orzeczeniami KIO. Zdaje się, że okoliczność tę dostrzegł Trybunał Konstytucyjny orzekając dnia 15 kwietnia 2014 roku, że art. 34 ust. 2 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych jest niezgodny z art. 45 ust. 1 w związku z art. 31 ust. 3, art. 77 ust. 2 i art. 78 konstytucji. W pozostałym zakresie Trybunał umorzył postępowanie. Trybunał Konstytucyjny stwierdził, że art. 34 ust. 2 narusza prawo dostępu do sądu oraz realizowane przed sądem okręgowym prawo do zaskarżania orzeczeń i decyzji wydanych w pierwszej instancji, wynikające z art. 77 ust. 2 konstytucji . Ponadto art. 34 ust. 2 jest niezgodny z art. 78 konstytucji, ponieważ ustanawia nadmiernie utrudnione (nieproporcjonalne) warunki wniesienia środka odwoławczego do sądu, jedynie formalnie gwarantując prawo zaskarżenia orzeczenia wydanego w pierwszej instancji. Zdaniem Trybunału o negatywnej ocenie art. 34 ust. 2 przesądza przede wszystkim wadliwe (nieproporcjonalne) zakreślenie maksymalnej wysokości opłaty stosunkowej pobieranej od skargi na orzeczenie KIO, gdy dotyczy ona czynności dokonywanych przez zamawiającego po otwarciu ofert. Kwotę 5 000 000 zł należy uznać za arbitralną i wygórowaną. Trybunał uznał, że wszystkie opłaty sądowe w sprawach zamówień publicznych – niezależnie od tego, czy dotyczą czynności w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego podjętych po otwarciu ofert, czy przed tym momentem – będą obliczane według reguł określonych w art. 34 ust. 1 i będą miały charakter stały. Ewentualna zmiana art. 34 leży w dyspozycji ustawodawcy, co dotyczy zarówno możliwości ustalenia nowych wysokości opłat sądowych w sprawach zamówień publicznych, jak również wyboru optymalnego systemu ich obliczania. Nie można również wykluczyć, że powodowany legitymowanymi konstytucyjnie względami ustawodawca określi opłaty sądowe w sprawach zamówień publicznych w wysokości przenoszącej kwoty przyjęte obecnie w przepisach ogólnych dotyczących spraw o prawa majątkowe. Trybunał nie rozstrzygnął bowiem tej kwestii. Ustawa Pzp nie przewiduje możliwości złożenia odpowiedzi na skargę, jednakże stronie przeciwnej przysługuje zgodnie z art. 198a ust. 2 Pzp (normującym odpowiednie stosowanie przepisów o apelacji w sprawach nieuregulowanych) w związku z art. 372 kpc możliwość wniesienia odpowiedzi na skargę. Zgodnie z wskazanym przepisem kodeksu postępowania cywilnego strona może, ale nie ma obowiązku, w ciągu dwóch tygodni od dnia doręczenia skargi wnieść na nią odpowiedź i to wprost do sądu. Kodeks postępowania cywilnego przyjmuje termin dwutygodniowy do wniesienia odpowiedzi na skargę. Jest to termin ustawowy, nie podlega więc przedłużeniu przez sąd. Przywrócenie tego terminu nie jest możliwe, gdyż niewniesienie w tym terminie odpowiedzi na apelację nie pociąga za sobą ujemnych skutków procesowych (co jest jednym z warunków dopuszczalności przywrócenia uchybionego terminu procesowego w art. 168 § 2) . Strona niewnosząca odpowiedzi, albo która wniosła odpowiedź z naruszeniem 2-tygodniowego terminu na jej wniesienie, może podnosić także swoje zarzuty i twierdzenia w toku samej rozprawy. Z wielu powodów lepiej jest jednak wyartykułować swoje stanowisko już przed rozprawą i ułatwić w ten sposób rozpatrywanie sprawy sądowi. Z uwagi na fakt, że odpowiedź na skargę stanowi odpowiedź na inne pismo procesowe jej treść uwarunkowana jest treścią skargi. Zarzutem skargi może być naruszenie przepisów prawa procesowego lub materialnego. Odpowiedź na apelację jest pismem procesowym, powinna więc w zasadzie spełniać warunki takiego pisma (por. art. 126 ). Odpowiedź na skargę powinna zawierać oznaczenie sądu, do którego jest skierowane, imię i nazwisko lub nazwę stron, ich przedstawicieli ustawowych i pełnomocników oznaczenie rodzaju pisma, osnowę wniosku lub oświadczenia oraz dowody na poparcie przytoczonych okoliczności, podpis strony albo jej przedstawiciela ustawowego lub pełnomocnika, wymienienie załączników. Wzór skargi ……………….., dnia ………………………. r. Sąd Okręgowy w …………………………. Wydział ……………….. za pośrednictwem Prezesa Krajowej Izby Odwoławcza Skarżący: ………………………. Uczestnicy: ………………………. Dot.: KIO/UZP………………../10 WPS SKARGA na orzeczenie Krajowej Izby Odwoławczej z dnia ……………….. 2010 r., sygn. akt kio/uzp ………………../2010 Działając na podstawie art. 198a i 198b ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 907) w imieniu ………………..- ……………….. przystępującego do postępowania odwoławczego po stronie Zamawiającego – ……………….., toczącego się na skutek odwołania wniesionego w dniu ……………….. r. przez Odwołującego – ……………….. od niezgodnej z przepisami ustawy czynności Zamawiającego w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego na ………………../zaniechania czynności przez Zamawiającego w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego na ……………….. zaskarżam wyrok/postanowienie Krajowej Izby Odwoławczej w całości/ w części ……………….. . Zaskarżonemu wyrokowi/postanowieniu zarzucam: ……………….. i tym samym wnoszę o: – uchylenie orzeczenia/ zmianę orzeczenia w całości lub w części; – zasądzenie kosztów postępowania według norm przepisanych. UZASADNIENIE ……………………………………………………………………………………………………………………………………. ……………………………………………………………………………………………………………………………………. ……………………………………………………………………………………………………………………………………. Mając powyższe na uwadze, wnoszę jak na wstępie . …………………………………………… /podpis upoważnionej osoby/ Załączniki: Wzór odpowiedzi na skargę ……………….., dnia ………………………. r. Sąd Okręgowy w …………………………. Wydział ……………….. Skarżący: ………………………. Uczestnicy: ………………………. Dot. sygn. akt ………………… Odpowiedź na skargę od wyroku/ postanowienia Krajowej Izby Odwoławczej z dnia …………………… roku, sygn. akt. doręczona w dniu ………….. roku Działając na podstawie art. 198a ust. 2 ustawy Prawo zamówień publicznych w zw. z art. 372 Kodeksu postępowania cywilnego wnoszę: O oddalenie skargi. O zasądzenie od skarżącego kosztów postępowania odwoławczego według norm przepisanych. UZASADNIENIE ……………………………………………………………………………………………………………………………………. ……………………………………………………………………………………………………………………………………. ……………………………………………………………………………………………………………………………………. Mając powyższe na uwadze, wnoszę jak na wstępie . …………………………………………… /podpis upoważnionej osoby/ Załączniki:

odpowiedź na skargę pacjenta wzór